zaterdag 18 april 2009

De foto's

Klik op deze boom in het laatste licht om de foto's te bekijken.
http://www.oudje.nl/foto/jordani

zondag 12 april 2009

Back to basics


Gisteren zijn we met Royal Jordanian weer veilig afgeleverd op Schiphol, waar het helemaal lente bleek te zijn. Eenmaal thuis met een gelukkig onverstoorbare NS, was het ook daar lentefeest. Onze oude boom bloeit in al zijn pracht mooier dan ooit!

We genieten nog lang na van een zeer geslaagde reis en zullen na de paasdrukte de foto's toevoegen aan dit blog.



vrijdag 10 april 2009

Woestijnkastelen


10 april 2009: 90 km ten Oosten van Amman ligt een aantal woestijnkastelen, die soms ook als fort werden gebruikt. Het gebied is een steenwoestijn , heel anders dan we in het Zuiden zagen. Hier geen bergen en wadi's, maar vrij vlak gebied. We bezochten 4 van deze gebouwen, sommige uit de Romeinse tijd. Het hoogtepunt beleefden zij in de tijd van de Ommayaden, ca. 8e eeuw na Chr. Een van de kastelen diende als hoofdkwartier voor Lawrence of Arabia, een legendarische figuur in Jordanië. Zo zagen we gisteren zijn auto in het Koninklijk automobielmuseum.Opvallend is dat in een van de kastelen erotische figuren als wandschildering voorkwamen, teken dat de kastelen ook werden gebruikt als plek om te ontsnappen aan de strenge leefregels van de Islam.

Amman




9 april 2009: Vanuit Madaba reden we in een goed uur naar de rand van Amman en nog een klein uur naar de Citadel.
Amman is op 7 heuvelen gebouwd en de Citadel ligt op een ervan. Je ziet daar o.a. de resten van tempels, een moskee en een ontvangsthal. De oudste delen zijn uit de Moabitische tijd. In het museum liggen de Dode Zee rollen, prachtig om te zien!
Via de groetenmarkt liepen we naar het theater, dat plaats biedt aan 6000 mensen, uit de Romeinse tijd. In de middag nog de (jammer genoeg dichte) Adbudllah moskee en het Museum met de auto's en motorfietsen van wijlen Koning Hoessein... de decadentie ten top in een land waar nog heel veel armoede is.
We hebben een goede indruk gekregen van deze grote stad, waar momenteel veel gebouwd en gerenoveerd wordt.
Het weer was vandaag onder de maat voor de mensen van Amman, maar precies goed voor ons: stevige wind uit het Noorden en 17 graden, merendeels bewolkt.

Kerak en Mount Nebo




8 april 2009:
Over de Desert Highway naar het Noorden naar Kerak, gelegen op 950 m. hoogte in de woestijn. Hier ligt een fort gebouwd door de de Moabieten in ca. 800 voor Chr. en later gebruikt door de Kruisridders in ca. 1000 na Chr. Het fort ligt boven op een berg, dus goed te verdedigen en bovendien met een prachtig uitzicht. Hierna verder naar het Noorden, nu over de Kings Highway, dwars door de woestijn. We staken de Wadi Mujib over, een 1 km breed rivierdal, waar men een stuwdam heeft aangelgd om water af te tappen voor irrigatie van de velden. Het gevolg is dat de Dode Zee minder water krijgt.
Vlak bij Mandaba ligt Mount Nebo, waar Mozes gestorven is. Men heeft daar een modern kruis geplaatst.
Overnachting in Mandaba..... even slikken: bijna geen water en zo er al iets uitkwam was het kokend heet!

dinsdag 7 april 2009

Aqaba


Vanmorgen zaten we nog in de woestijn, vanmiddag zwemmen we in Aqaba aan de Rode Zee, gelegen op het vier-landenpunt Jordanië, Egypte, Saoedi Arabië en Israël.

De verschillen zijn enorm, zoals zo vaak als je op reis gaat.

Het hotel is heel modern, van alle gemakken voorzien, eigen stuk strand, groot zwembad met apart stukje voor de kinderen (lekker rustig voor alle mensen zonder kids), een paar restaurants en een magnifiek uitzicht over de Rode Zee.

Prijs voor een Cola niet hoger dan in de woestijn of in Petra.

Jordanië kocht jaren geleden 26 km kust van Saoedi Arabië en bouwt dit nu vol met resorts voor de rijken dezer aarde. We reden langs enkele projecten, alles is nog in aanbouw en er schijnt meer dan genoeg animo te zijn voor een optrekje.

We bijven hier maar een kleine dag, morgenochtend trekken we verder richting woestijnkastelen, naar het Noorden.


De Wadi Rum woestijn




6 april 2009: In het Zuiden van Jordanië ligt de Wadi Rum woestijn, met prachtige rotsen en geel of rood gekleurd zand.


We reden erheen in een kleine twee uur, vanuit Petra, nadat we eerst Klein-Petra hadden bezocht, dat vroeger (waarschijnlijk) door de nomaden gebruikt werd als overnachtingsplaats voor de kamelen. Klein Petra ligt, net als Petra zelf, verscholen achter een kloof, met dit verschil, dat het aan beide zijden verborgen is achter een kloof.


De Wadi Rum woestijn is een natuurreservaat, hetgeen inhoudt dat er geen uit steen opgetrokken gebouwen mogen staan. Hier en daar staan op de rotsen inscripties, die daar door de langstrekkende karavanen in werden gekrast, vele eeuwen voor Christus.We maakten een rondrit door de woestijn in een jeep, die van ellende bijna uit elkaar viel. Het waaide vandaag hard en zo af en toe stak er een hevige zandstorm op, waarbij je bijna niets meer kon zien.


De temperatuur was ondanks de wolken nog behoorlijk hoog, maar aan het einde van de middag was het bijna fris.


We overnachtten in een bedoeïenen -kamp, in aan elkaar vast gekoppelde tenten. Het sanitair bevond zich op enige afstand en na het invallen van de avond werd hier een daar een beetje verlicht door hier een lampje, dat brandde op de door een generator opgewekte elektriciteit. Halverwege de nacht was de diesel op en was alles aarde-donker. Andere koek dan een sterrenhotel!


Na het heerlijke eten zaten we om een haardvuur sterke verhalen te vertellen en koffie te drinken, die op de oeroude manier werd gemaakt van gebrande en geplette koffiebonen. Het duurde allemaal uren, terwijl de waterpijp ronding.

Boven Petra


Vandaag (5 april 2009) hebben wij een grotge voettocht gemaakt rondom de stad Petra. We liepen omhoog naar de Hoge Offerplaats, waar je een prachtig uitzicht hebt op de Wadi Farasa, een droog rivierdal, waar men nu allerlei archeologische vonsten doet. De weg is redelijk goed aangegeven (met bultjes stenen, zoals je dat ook in Zuid Amerika ziet), de uitzichten waren fantastisch en al met al zijn we een paar uur bezig geweest om de 600 m te stijgen en alles te bekijken. In de middag beklommen we een lange helling om uiteindelijk uit te komen bij het Klooster uit de 1e eeuw na Chr. en vandaar uit nog bij een pachtig Uitzichtspunt, waar je in de verte weer Israël zag liggen. De afstand was wel 50 km, maar het was redelijk helder en je kon over de Jordaanvallei het land zien liggen. Twee dagen Petra doen de meeste

zaterdag 4 april 2009

Petra




Petra (= rots) is een ruïne-stad, die alleen bereikbaar is via een kloof van 1,2 km; de stad is gesticht door de Arabische stam van de Nabateërs in 600 voor Chr.
In de 2e eeuw na Chr. werd de stad veroverd door de Romeinen, die er tempels en theaters bouwden.
De aardbevingen van 363 en 747 hebben veel verwoest.
In 1812 werd de stad herontdekt door Ibrahim Burckhart en in de jaren daarna werd er veel gerestaureerd en toegankelijk gemaakt door vooral de Vs, Spanje en Italië. Met name de laatste twee landen hebben veel vaklieden gestuurd. Er zijn heel veel grotten en gevels te bewonderen. Het belagnrijkste gebouw is Teasury House, dat aan het einde van de kloof opdoemt.
De rotsen in het hele gebied zijn van zandsteen een dat verklaart dat er zo geakkelijk gehakt kon worden. De kleuren veranderen in de loop van de dag, van zacht roze in de heel vroege morgen tot donkerder rood en bijna bruin in de avond.
Je kunt er gemakkelijk een hele dag doorbrengen om de laag gelegen gebouwen te bekijken. Overal zijn grotten en trappen en prachtige doorkijkjes. Morgen zullen we de hoger gelegen gebieden bekijken, hetgeen een forse wandeling betekent.

vrijdag 3 april 2009

De bergen in



Na een gedenkwaardig bad in de Dode Zee, waar je veel zout in ogen en haren krijgt en niet echt kunt zwemmen, reisden we van de Dode Zee verder naar het zuiden door de vallei van de Jordaan. Onderweg bezochten we de plaats waar Jezus door Johannes de Doper werd gedoopt (volgens de Bijbel in Trans- Jordanië, de overkant van de Jordaan).De Jordaan was ooit meer dan 200 m. breed, nu een klein riviertje, waar je zo overheen kunt stappen. Aan de overkant ligt Israël en de grens wordt streng bewaakt aan beide kanten. Hierna verder naar het zuiden, waar je op een gegeven ogenblik ziet dat er in de vallei zout gewonnen wordt.
We gingen 60 km voor Aqaba de bergen in en klommen met de bus 1700 meter van -410 tot 1300 m, waar Petra ligt. Onderweg bezochten we een museum waar de geschiedenis van de Dode Zeer heel erg mooi uitgelegd en tentoongesteld werd met duidelijke afbeeldingen, veel foto's en een computer-presentatie. Bovendien had je er buiten een prachtig uitzicht op de vallei in de diepte. Het landschap is compleet anders dan in de vallei: woestijn, niet met zand maar met rotsen in allerlei vormen en kleuren, prachtig om te zien, vooral in het late middaglicht.We reden een paar uur tot Petra en zagen onderweg slechts een enkele kudde met schapen en geiten en af en toe een dorp.Zo zal het landschap de komen de dagen blijven, droog en dor, rotsachtig gebied, doorsneden door wadi's (droge rivierbeddingen), die uitlopen in de Dode Zee.

donderdag 2 april 2009

Het noorden





Vandaag , 2 april 2009, zijn we in twee uur naar het noorden van Jordanië gereden. Prachtig groen landschap, bijna het enige gedeelte van het land waar het groen is. Vooral veel koolzaad, dat erg mooi afsteekt tegen de kale bergen op de achtegrond. Akkertjes met groenten, veel kassen (plastic) met tomaten en andere groenten. temperatuur aangenaam met ca. 21 graden.

We zagen onderweg een Palestijns vluchtelingenkamp, war 30.000 mensen wonen. Ze hebben allemaal een Jordaans paspoort en kunnen/mogen ook werken, al is de werkeloosheid onder hen hoog. Ze wonen in huizen en niet in tenten, want ze zijn er al generaties lang, sinds 1967.
We bezochten de oude Romeinse stad Jerash, met prachtige oude zuilen, theaters en poorten. Het hele complex wordt doorsneden door en lange weg (kardo), geplaveid met grote stenen, allemaal nog redelijk compleet. Dit alles is uit de tijd van Alexander de Grote, 4e eeuw voor Chr.
In de middag reden we verder naar het noorden, tot aan de grens met Iwraël en Syrië, waar het oude Um Qasy ligt, met een oude achthoekige basiliek en veel gebouwen, waar zwarte basaltblokken in werden verwerkt.

Je bevindt je hier op een drielandenpunt, met uitzicht op het Meer van Galilea (Israël) en de Golan Hoogte, nog steeds door Israël bezet. Indrukwerkkend daar zo te staan... het zag er allemaal vredit uit .... af en toe dachten we het geluid van een helicopter te horen.
Aan het eind van de middag reden we door de vallei van de Jordaan naar de Dode Zee, die ruim 400 m onder zeeniveau ligt en waar het erg warm en vochtig is. Het was te laat om te gaan zwemmen, dat gaat morgenochtend gebeuren. We zijn vanuit het hotel wel even naar de de zee (is eigenlijk een groot meer) gelopen, maar het werd al snel te donker.
Men maakt zich grote zorgen over het milieu hier... er komt steeds minder water in de Dode Zee, omdat het water van de Jordaan wordt afgetapt door Israël en Jordanië en ook omdat het warmer wordt. Het niveau van de Dode Zee zakt ieder jaar ongeveer een meter.... Er zijn hier veel hotels gebouwd, met veel medical centers en wellness-gebeuren en al met al is het een enorme stimulans voor de economie.
























woensdag 1 april 2009

Amman


Na een prima vlucht in een realtief klein vliegtuig, dat bovendien ook niet vol was, zijn we aangekomen in de hoofdstd van Jordanië.

Het was toen al bijna donker, maar toch was goed te zien dat het een grote stad is, gebouwd op 7 heuvelen, net als Rome. Ons hotel ligt in de "bovenstad", bij de 5e rotonde. Er zijn 7 rotonde's in de stad, waarop men zich kennelijk oriënteert. Alle gebouwen zijn uit dezelfde steen gemaakt, wat heel mooi oogt. Er wonen bijna 2.5 miljoen mensen, het merendeel van de bevolking. De rest woont in de woestijn, die 80% van het land beslaat. Er is een extreem rijke bovenlaag, een kleine middenklasse en een hele grote groep die arm is. Er zijn ca. 1.000.000 miljoen Palestijnen en sind 2001 ook heel veel Irakezen. Het gevolg daarvan is dat er enorme vluchtelingenkampen zijn.

Ons hotel ligt op een rustige plek en is prima..... de groep van 7 medereizigers is gezellig en de NL gids, die in Beirut woont, heeft beloofd er een interessante reis van te maken. Internet is gebrekkig, maar we doen ons best dit weblog zoveel mogelijk bij te houden.

Vanmorgen gaan we naar het Noorden en vanavond slapen we aan de Dode Zee.